در جلسه دیروز که به منظور بازنگری اساسنامه سازمان آموزش فنی و حرفهای تشکیل شده بود، با اشاره به شاخصهای مؤید اثربخشی بالای آموزش در سنین ۳ تا ۴ سال، بر این موضوع تأکید کردم که پارادایم آموزشی کودکان در جهان معاصر دچار دگرگونی بنیادین شده است. آمارها نشان میدهد حدود ۷.۵ میلیون کودک ۳ تا ۶ ساله کشورمان خواهان دستیابی به دانشهای نوینی همچون برنامهنویسی، فناوریهای کوانتومی و سیستمهای هوش مصنوعی هستند.
ساختار آموزشی کشور برای گروه سنی زیر ۱۳ سال به صورت زنجیرهای و در سه مرحله طراحی شده است: در گام نخست، سازمان ملی تعلیم و تربیت زیرمجموعه وزارت آموزش و پرورش مسئولیت دارد، در مرحله میانی این رسالت بر عهده سازمان آموزش فنی و حرفهای و مراکز دانشگاهی است، و نهایتاً در مرحله پایانی، شرکتهای دانشبنیان عهدهدار تکمیل این چرخه خواهند بود.
تجربه موفقیتآمیز بسیاری از نخبگان کشور که مهارتهای تخصصی خود را در بستر خانواده کسب نموده و از سنین پایین به فراگیری پرداختهاند، ضرورت ایجاد سامانه جامع مهارتآموزی و توسعه زیرساختهای آموزشی برای تمامی اقشار جامعه در مقاطع سنی مختلف را به وضوح نشان میدهد.
در این مسیر، مجلس شورای اسلامی با اتخاذ سیاستهای حمایتی مؤثر، اقدامات ارزشمندی را به انجام رسانده که از جمله میتوان به تصویب نظام رتبهبندی معلمان، تدوین اساسنامه جدید سازمان آموزش فنی و حرفهای و ایجاد سه منبع درآمد پایدار برای این نهاد اشاره نمود.
امیدواریم بهزودی مشکلات مرتبط با مواد ۲۸گانه اساسنامه مرتفع گردد تا پیشنویس بازنگری شده جهت بررسی نهایی به مجلس شورای اسلامی تقدیم شود.
